structuur-analytisch verslag over het kortverhaal 'naar de toekomst' van Annelies Verbeke

Ik heb voor het verhaal 'naar de toekomst' van Annelies Verbeke gekozen, want de titel sprak mij enorm aan. Ik was zeer benieuwd wat er in dit verhaal zou gebeuren en wat de auteur bedoelde met de toekomst. Eerst dacht ik dat de personages in dit verhaal misschien via een tijdmachine naar de toekomst zouden reizen, maar daarover ging het helemaal niet. In dit verhaal heeft de toekomst een heel andere betekenis, maar met een grote boodschap achter. Het verhaal ging over iets wat in het heden teveel moet gebeuren.

In dit verhaal vertelt de vader van de kleine Nuria namelijk dat ze een reis naar de toekomst gewonnen hebben. Maar in de realiteit gaan ze eigenlijk vluchten naar een ander land, want er is een oorlog aan de gang in hun land. Daarvan komt dan ook de titel, want kleine Nuria denkt dat ze naar de toekomst reizen. Het grootste deel van dit kortverhaal zit het gezinnetje in de camion die hen naar 'de toekomst' brengt. Het thema van dit verhaal is ook vluchten, vluchten naar een beter land. Vluchten om een betere toekomst te hebben. Dit kortverhaal begint in medias res, want het verhaal speelt zich al meteen af in een klaslokaal. Vanaf de eerste zin weet je al dat het hoofdpersonage zich verveelt zonder te weten wie het is die zich verveelt. Het motorisch moment kun je terugvinden bij het begin, namelijk wanneer ze in de klas zitten en de oorlog opeens aanvalt. Op de speelplaats daalt er op een gegeven moment een bom neer en deze ontploft. De schrijfster heeft hiervoor een metafoor gebruikt, namelijk dat een brontosaurus op de speelplaats is neergekomen en de aarde in stukken verdeelt, waarschijnlijk was dit wat het kleine meisje, Nuria, dacht wanneer ze de bom zag.

Het vertelperspectief in dit verhaal is anders dan in andere verhalen, de auteur heeft het verhaal geschreven in de jij-verteller, ze richt zich eigenlijk tot de lezer en plaatst deze in het personage Nuria. Dit vond ik heel speciaal om te lezen, ik voelde me ook aangesproken bij het lezen van dit verhaal. In dit verhaal zijn er een paar personages, maar op het einde ben je weinig over hen te weten gekomen. De karaktertrekken van de personages worden hier eerder impliciet voorgesteld. In een kortverhaal is het moeilijker om te weten te komen of de personages evolueren doorheen het verhaal, maar van wat ik gelezen heb zijn alle personages flat characters, ze ondergaan geen evolutie qua persoonlijkheid. Alhoewel Nuria misschien een Round character kan zijn, want in het begin was ze een acht-jarig kindje vol met fantasie. Maar op het einde stond ze tegenover de realiteit, haar ouders kreeg ze niet meer wakker en ze stond er op dat moment alleen voor.

Het verhaal is chronologisch opgebouwd, er zijn geen flashbacks of flashforwards te vinden in dit verhaal. De vertelde tijd is langer dan de verteltijd, want hun reis naar een beter land, naar 'de toekomst', lezen we niet helemaal. Er werd met tijdsprongen gewerkt, want de hele reis zou niet in een verhaal passen. De auteur heeft enkel belangrijke fragmentjes van hun reis verteld. De auteur zorgde in dit verhaal vooral voor eenvoudige woorden als ook een eenvoudige zinsbouw. Ik denk dat ze dit heeft gedaan omdat het hoofdpersonage acht jaar is en de lezer zich zo nog meer inleeft in het verhaal en in het hoofdpersonage.

Het verhaal eindigt met een open einde, want ze zijn toegekomen in 'de toekomst', maar wat gebeurt er nu met hen? Ook is de vraag of de ouders nog leven, want ze zijn onwel geworden tijdens de rit, maar meer weet je er ook niet over. Bij het lezen van dit verhaal waren dat dingen die ik op het einde graag wou weten. De vraag: "Wat zal er nu gebeuren met hen?" Spookt op het einde door mijn hoofd. Maar ik vond het zeer leuk om te lezen, het is een vlot verhaal om te lezen. De auteur sleept je mee doorheen dit kortverhaal en geeft je een blik op de realiteit.